تولید شبکه شکستگیهای مجزای توده سنگ درزه دار با استفاده از تحلیل دادههای حاصل از برداشت زمین شناسی مطالعه موردی:ساختگاه سد پارسیان

از جمله روشهای شبیه سازی هندسی محیطهای ناپیوسته در ژئومکانیک، استفاده از روش شبکهی شکستگیهای مجزا 1 میباشد. این روش یک مدل مجزای خاص است که بیشترین کاربری آن در جریان و انتقال سیال از درون توده سنگ شکسته، و از میان مجموعه درزه- های متصل به هم است. این روش در سال 1891 برای حل مسائل دوبعدی و سه بعدی معرفی شد و به دنبال آن به طور وسیع در بسیاری از کاربردها در عمران، محیط زیست، مهندسی مخازن و بخصوص دفن زبالههای هستهای در تونلهای زیرزمینی در سنگهای سخت و درز و شکاف دار و سایر رشتههای مرتبط با علوم زمین از جمله مکانیک سنگ توسعه داده شد. با توجه به اینکه سیستم درزهها در سنگ هندسه پیچیده ای دارد. کیفیت و مقدار اطلاعات، پارامترهای هندسی به دست آمده از برداشت رخنمون که بوسیله مساحت محدود شده اند و تصاویر گمانه ها که بوسیله قطر و عمق گمانه محدود شده اند، درجه زیادی از عدم قطعیت را در بر میگیرد . به منظور کاهش چنین عدم قطعیتیهایی، کار معمول استفاده از مدل شبکه شکستگی مجزا است که در آن پارامترهای هندسی درزهها به صورت آماری توزیع شده اند. در این مقاله با استفاده از اطلاعات حاصل برداشتهای زمین شناسی پروژه سد پارسیان شامل طول خط اثر، جهتداری، شیب و جهت شیب توابع توزیع احتمال مربوط به شبیه سازی تصادفی توده سنگ به شکل آماری تعیین و پس از برازش بهترین توزیع روی دادههای خام موجود با استفاده از آخرین نسخه از نرم افزار 3DEC ، یکی از محصولات شرکت ITASCA و بهرهگیری از روش شبیه سازی مونت کارلو 2 محل شکستگیهای موجود با استفاده از یک الگوریتم بازگشتی به شکل سه بعدی تولید و نهایتاً شکل شبیه سازی شده تصادفی از توده سنگ با بهره گیری از تحلیل آماری دادههای زمین شناسی بدست آمد، همچنین المان حجم معرف توده سنگ از روابط تجربیبدست آمد.

کلیدواژه ها:

شبکهی شکستگیهای مجزا ، شبیه سازی ژئومکانیکی ، نرم افزار 3DEC ، شبیه سازی مونت کارلو