بررسی عوامل موثر در رضایت زناشویی

آنکه به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران، ازدواج یکی از بنیادهای تقریبا جهان شمول به حساب می آید و هیچ بنیانی این چنین صمیمانه زندگی بشر را تحت تاثیر قرار نداده است اما از آسیب های گوناگون در امان نیست. برای نمونه، نتایج بسیاری از مطالعات نشان داده اند که بسیاری از همسران در برقراری و حفظ روابط دوستانه و صمیمی با یکدیگر دچار مشکل اند، به علاوه وجود نارضایتی در روابط بین همسران به کاهش میزان سلامت و بهداشت روانی کم شدن میزان رضایت از زندگی و اشکال در روابط اجتماعی آنها می انجامد. در بسیاری از فرهنگ ها به روابط زناشویی به منزله منبع اولیه حمایت و عاطفه نگریسته می شود و از همسران انتظار می رود تا یک رابطه انحصاری، صداقت، علاقه، عاطفه و نیز صمیمیت و حمایت از خود نشان دهند. تقریبا تمامی زوجها در ابتدای زندگی زناشویی سطح بالایی از رضایت را گزارشمی کنند. با وجود این متاسفانه این رضایت در طی زمان کمتر و کمتر می شود و معتبرترین شاخص این عدم رضایت، آشفتگی و طلاق است. بنابراین با وجود پیامدهای مثبت همسرگزینی، متاسفانه بسیاری از همسران در برقراری و حفظ روابط دوستانه و صمیمی با یکدیگر دچار مشکل هستند و در بیشتر اوقات به کمک های تخصصی نیاز دارند. هاکینز را چنین تعریف می کند: احساس خشنودی، رضایت و لذت توسط زن یا (Marital Satisfaction) رضایت زناشویی شوهر زمانی که همه جنبه های ازدواج خود را در نظر می گیرند. رضایت یک متغیر نگرشی است. بنابراین یک خصوصیت فردی زن و شوهر محسوب می شود. طبق تعریف مذکور رضایت زناشویی در واقع نگرش مثبت و لذتبخشی است که زن و شوهر از جنبه های مختلف روابط زناشویی خود دارند.

کلیدواژه ها:

رضایت ، زندگی زناشویی ، ازدواج