تاثیر شیوه های مدیریت دانش بر قابلیت نوآوری سازمانی با میانجیگری عوامل سازمانی کلیدی

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان تاثیر گذاری شیوه های مدیریت دانش با میانجی گری عوامل سازمانی کلیدی بر قابلیت نوآوریصورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی به شیوه ی – پیمایشی و از نوع علی می باشد .جامعه آماری این پژوهش کارکنانشاغل در شرکت پارس سوئیچ و ایران ترانسفو می باشندکه کارکنان شرکت ترانسفو 552 نفر و نمونه آماری 147 نفر ، کارکنان شرکتپارس سووئیچ 507 نفر و نمونه آماری 135 نفر می باشند که با استفاده از فرمول کوکران به روش تصادفی ساده انتخاب شده است.بمنظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه دونیت وگوادامیلاش (2013)، لی و چون (2003)، (بومی شده و محقق ساخته) استفادهشده است. روایی به شکل صوری و روش تحلیل عاملی با شاخص KMO؛ (0/841) و پایایی از طریق آلفای کرونباخ (0/886) مورد تاییدقرار گرفته است. در تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که در تحلیل های توصیفی از نرم افزار spss نسخه21 و در بخش تحلیل های استنباطی و آزمون فرضیه های پژوهش هم از معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل 8/8 استفاد شد. نتایج پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر نشان می دهند،که شیوه های اکتشاف دانش و بهره برداری از دانش تاثیر مثبت و معناداری برروی هریک از متغیرهای (رهبری دانش محور، فرهنگ دانش محور و مدیریت منابع انسانی دانش محور) و قابلیت نوآوری دارند، همچنینتاثیر مثبت و معنادار متغیرهای رهبری دانش محور، فرهنگ دانش محور و مدیریت منابع انسانی دانش محوربر روی قابلیت نوآوریسازمانی به تأیید رسید.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، رهبری دانش محور ، فرهنگ دانش محور ، مدیریت منابع انسانی دانش محور ، قابلیت های نوآوری