بررسی روشهای مختلف درونیابی بر روی پدیده بارش

پدیده بارش در محدوده حادث شده علارغم اندازه گیری آن که بصورت نقطه ای است، پیوسته صورت می گیرد . جهت تولید نقشه های همباران، روندیابی سیلاب و تخمین سیلاب با دوره بازگشتهای مختلف و دیگر مطالعات مرتبط ضرورت ایجاب می نماید نقاط اندازه گیری شده بوسیله عملیات درونیابی به یک سطح پیوسته تعمیم یابد . روش مرسوم در این خصوص روش معکوس فاصله و میانگین گیری ریاضی می باشد که از پارامتر فاصله جهت درونیابی استفاده می نماید . استان خوزستان واقع در جنوب غربی ایران با 62 ایستگاه اندازه گیری باران که وابسته به سازمان هوا شناسی کشوراست به صورت روزانه اطلاعات بارندگی ثبت می شود . از طرفی اغلب سدها و سازه های مهم آبی کشور دراین استان درحال طراحی ،احداث و یا تکمیل هستند . در این تحقیق ، با اثبات وجود ساختار فضایی هم در بعد فاصله و هم در بعد جهت با ابزارهای واریوگرام وکواریوگرام برروی ایستگاههای بارندگی استان خوزستان و همچنین اثبات وابستگی بین بارش و ارتفاع ، بهترین روش جهت درونیابی ، روش کریجینگ ساده تشخیص داده شد و همچنین یکی از نتایج این تحقیق استفاده از روش کوکریجینگ و DEM جهت درونیابی زمانیکه با کمبود پراکنش ایستگاههای بارندگی مواجه هستیم ، است .

کلیدواژه ها:

DEM ، درونیابی ، کواریوگرام