مقایسه بارگیری از نیروگاه های آبی خوزستان با توجه به محدودیت های بهره برداری

نیروگا ههای ب ر قآبی خوزستان از نظر نحوه بارگیری دارای تفاو تهای عمد های با یکدیگر هستند. نیروگاه دز با قابلیت نوسانی بسیار بالا در امر کنترل فرکانس و کنترل ولتاژ سابقه بسیاری داشته است. به جز محدوده کاویتاسیون در سایر توا نها در صورت یکه شرایط تراز مخزن اجازه دهد واحدهای این نیروگاه توان بارگیری دارند. به دلیل توانایی سریع این نیروگاه جهت تغییر بارگیری، فرآیند استارت و استپ به ندرت در آن رخ می دهد. لیکن سایر نیروگا ههای آبی خوزستان دارای این قابلیت هستند. نیروگاه شهید عباسپور و مسجدسلیمان در این میان دچار استارت واست پهای مکرری می شوند. این امر سبب استهلاک فراوانی برای واحدها شده است. نیروگا ههای کارون سه، کرخه و مارون نیز به دلیل مسائل فنی به طور یکسره و مداوم با حداکثرتوان با توجه به محدودیت تراز مخزن اقدام به تولید می کنند. عدم نصبsurge tank در چهار واحد نخست نیروگاه مسجدسلیمان، وجود آبراه مشترک دو واحد و تولید همزمان با ظرفیت اسمی سبب ایجاد ارتعاشات شدید ناشی از ورتکس وکاویتاسیون می شود. و این امر محدودیت تولید بار حداکثر 220 مگاوات در واحدهای نیروگاهی زوجی را ب هوجود آورده است. در سال 1388 این مشکل در این نیروگاه برطرف شد . در نیروگاه شهید عباسپور نیز تراز حداقل تولید در دو نیروگاه اول ودوم آن تفاوت م یکند. در نیروگاه مارون محدودیت عدم امکان تولید با توان پایین در این نیروگاه سبب عدم اخذ انرژی از مقداری از سهمیه آب روزانه می شود.

کلیدواژه ها:

بارگیری ، استارت استپ ، بهره برداری ، نیروگاه آبی ، واحد