مدیریت یکپارچه منابع آب در حوضه های آبریزالزام یا انتخاب(مطالعه موردی: مطالعات سیستمی حوضه آبریز کرخه از منظر اجتماعی)

طی دهه های اخیر، تشدید بحران آب و گسترش دامنه آن در مقیاس جهانی به صورت کاهش امکانات عرضه و افزایش تقاضا و تشدید رقابت و بروز تعارضات ملی، منطق های و محلی میان استفاده کنندگان، آلودگی بی سابقه منابع سطحی و زیرزمینی، کارایی نامطلوب اقتصادی و وجود بی عدالتی در توزیع و مصرف آب و... موجب شده تا رویکرد مبتنی بر توسعه انسان محور و مشارکت جو در قالب مدیریت یکپارچه منابع آب در سطح حوضه های آبریز به پارادایم غالب مدیریت آب در جهان معاصر بدل شود. در همین راستا ضرورت انجام مطالعات سیستمی در سطح حوضه های آبریز به عنوان پشتوانه ای برای تصمیم گیری و نیل به مدیریت یکپارچه، مورد توجه برنام هریزان قرار گرفته است. مدیریت یکپارچه منابع آب، سعی در تخصیص بهینه منابع آبی و جلوگیری از استفاده نامطلوب از این منابع، توجه به نسل های آینده و حفظ و حراست از اکوسیستم های طبیعی دارد. بنابراین هدف اصلی از مطالعات مدیریت یکپارچه منابع آب تشخیص و تعیین انتخا بها و اختیارهایی برای مدیریت اراضی و منابع آب است. این مدیریت به ابعاد مختلفی از نهادها و ارگان های دولتی (در سطوح ملی، میانی و منطقه ای) و مردم و فرهنگ جوامع (انسانی واقع در سطح حوضه) نیز توجه دارد پس ضرورت جامع نگری و بررسی یکپارچه آن، اجتناب ناپذیر است. بر این اساس یکی از جنبه های مطالعات سیستمی کرخه، بررسی های اجتماعی است که ضمن شناسائی ذی مدخلان در حوضه کرخه ، به بررسی مهمترین چالش ها و تعارضات شکل گرفته ناشی از بهره برداری از منابع آب در آن حوضه م یپردازد.گفتنی است حوضه آبریز کرخه، از لحاظ تقسیمات سیاسی و اداری، هفت استان از استان های کشور را تحت پوشش خود قرار داده است. در مجموع 31 شهرستان، 4775 سکونتگاه روستائی (دارای سکنه) و 56 کانون شهری از استان های مذکور در این محدوده استقرار یافته است

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه ، حوضه آبریزکرخه ، توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، ذ یمدخلان