برنامهریزی مبتنی بر توسعه پایدار برای پروژههای سدسازی ایران

در سالهای اخیرعمدتاً از طرف فعالان محیط زیست دست آوردهای سدسازی در کشورایران مورد چالش جدی قرارگرفته است. از طرف دیگر، کشور ایران با بحران محدودیت منابع آب و انرژی روبروستو مدیریت منابع آب که سدها ازابزارهای مهمآن محسوب م یگردند در این راستا نقش کلیدی بازی میکنند. سوال اصلی اینست که با توجه به نیاز روزافزون به سدها چگونه م یتوان اثرات جانبی منفی آنها را رفع و یا به حداقل رسانید. برنامه ریزی ساخت و بهره برداری بر مبنای توسعه پایدارو عادلانهجواب روشن به این پارادوکس است. توسعه پایدار و عادلانه در تفسیر درست آن نیاز به توسعه را به رسمیت م یشناسد ولیمولف ههای آن را شامل توسعه اقتصادی، اجتماعی و سازگاری با محیط زیست تعریف م یکند. در صورتی که این نگرش در برنامه ریزی ساخت وبهره برداری سدها در کشورایران اعمال شود، در این صورت س دها به عنوان یکی از ابزارها درکنارگزین ههای دیگر بررسی خواهندشد و در مراحل طراحی و اجراء آنها تبعات کوتاه مدت و بلند مدت اجتماعی و زیستمحیطی به موازات منافع اقتصادی به صورت کمی شده و با وزن لازم منظور میشود. عملکرد سدهای در حال بهرهبرداری نیز نیاز به بازنگری از نوع فوق دارند تا مدیریت بهرهبرداری از سدها نیز با نگرش فوق تنظیم شود. باید توجه داشت که سدها بایداز نظر اقتصادی کارآمد، از نظر اجتماعی عادلانه و از نظر زیست محیطی پایدار باشند ولی توقف سد سازی نتیجهای جز توقف توسعه نداشته و پیامد آن افزایش فقر در جوامع و تبعات اجتماعی و زیست محیطی متاثر از آن خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سد ، محیط زیست ، توسعه پایدار