بررسی کارآیی بایکالین به عنوان یک پیش دارو در روش باکتری درمانی سرطان با رویکرد تبدیل پیش دارو به دارو

مقدمه: امروزه سرطان یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در دنیا محسوب شده و متاسفانه درمان های سنتی با وجود پیشرفت هایی که داشته اند، هریک دارای نواقصی هستند؛ بنابراین نیاز به راهکارهای درمانی جدید روزبه روز پررنگ تر می گردد. باکتری درمانی سرطان با رویکرد تبدیل پیش دارو به داروBDEPT راهبردی جدید است که از گرایش ذاتی خانه گزینی باکتری ها در تومور بهره برده تا بدین وسیله آنزیمی که تبدیل کننده یک پیش دارو به داروی فعال می باشد را به طور اختصاصی به سوی تومور هدایت کند. ازجمله پیش داروهایی که تاکنون در مطالعات BDEPT مورد استفاده قرار گرفته اند، ترکیبات گلوکورونیده می باشند. در این بررسی، کارآیی ترکیب طبیعی بایکالین، فلاونوئیدی گلیکوزیدی، برای استفاده به عنوان پیش دارو در BDEPT مورد ارزیابی قرارگرفت پس از کشت 24 ساعته سلول های سرطان کولورکتال موشی C26 در ظروف 96 خانه، غلظت های مختلفی از بایکالین به تنهایی یا در همراهی با باکتری E. coli DH5α-luxβG که بیان کننده ی آنزیم بتا-گلوکورونیداز می باشد، به سلول ها اضافه شد. بعد از 24 ساعت گرمخانه گذاری، محیط کشت سلول ها با محیط جدید تعویض و سلول ها به مدت 24 ساعت دیگر انکوبه شدند. درنهایت، درصد زنده مانی سلول ها توسط آزمون MTTبررسی گردید.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد اثر سمیت بایکالین در حضور باکتری که با تولید آنزیم بتا-گلوکورونیداز منجر به فعال شدن بایکالین و تبدیل آن به بایکالئین می شود، بیشتر اسهت. بنابراین بایکالین می تواند به عنوان یک پیش داروی مناسب در روش BDEPT مورد استفاده قرارگیرد

کلیدواژه ها:

پیش دارو ، بایکالین ، بایکالئین ، BDEPT ، باکتری E. coli DH5α-luxβG