تبیین زندگی ورای محدودیت ها

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 564

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCHPDMED08_103

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و اهداف: درمان های متعدد برای سرطان پستان وجود دارد که می توانند بقای بهتر یا کامل را پس از ابتلا ء به سرطان پستان فراهم کند. استراتژی هایی وجود دارد که چگونگی زندگی پس از تشخیص سرطان پستان را به این بیماران می آموزد .افراد مبتلا به سرطان پستان باید بدانند که فعلا درکجا قراردارند وچه اقداماتی را باید انجام دهندتا به زندگی عادی خود باز گردند. لذا در این راستا باید درک کنند که تنها نیستندوحمایت کنندگانی آنها را برای موفقیت در این مسیر کمک خواهند کرد. با افزایش خود کارآمدی در بیماران مبتلا بهسرطان پستان این اطمینان در آنها بوجود خواهدآمد که قادرند تمام مراحل مراقبتی ودرمانی را با موفقیت پشت سر گذارند . هدف این مطالعه کیفی تبیین زندگی در ورای محدودیت ها ازدیدگاه بیماران رها شده از سرطان پستان است.روش کار: پژوهش حاضر به صورت کیفی انجام شد. ابزار کار مصاحبه نیمه ساختار یافته بودکه دریک محیط مجزا از بیماران رها یافته از سرطان پستان 5 نفر به مدت حد اکثر یک ساعت انجام شد .در این مصاحبه شرکت کنندگان تجربیات خود را از مراحل مختلف تشخیص تا بهبودی بیان کردند. تمام ها مصاحبه ضبط و رونویسی شده وبا چند بار بررسی و بازنگری مجدد با بیماران ،مفاهیم اصلی آن استخراج گردید. یافته ها: پنج موضوع از مهمترین درون مایه هایی بودکه ازتجزیه و تحلیل این مطالعه بدست آمد: 1. نقش اعتقادات فردی به خداوند وپذیرش سرنوشت تعیین شده، که درکسب آرامش آنها بسیار موثر بود 2. نقش حامیان (همسر، فرزندان،پدرومادروخواهر وبرادر، دوستان)در طی درمان که با ایجاد خودکارآمدی وخود باوری دربیمار، درجهت موفقیت وی برای غلبه بر بیماری ودستیابی مجددبه سلامتی وامید بازگشت به زندگی، تاثیر گذار بوده است. 3. نقش مراقبین سلامت ودوستان در تحمل مراحل درمانی خصوصا، شیمی درمانی که به خاطر تغییر در وضعیت ظاهری، توسط این بیماران به عنوان بدترین تجربه ذکرشد. همچنین نقش پزشکان،پرستاران ومدد کارانبرای پذیرش این مرحله پر استرس، ازنظر این بیماران پر اهمیت مطرح شد. 4. رفع نگرانی های مرتبط با مشکلات خانوادگی (خصوصا مسائل مربوط به روابط زناشویی ،اجتماعی -اقتصادی ومشکلات شغلی و...... در طی درمان 5. حفظ وضعیت ظاهری بیمار(کلاه گیس،مژه مصنوعی و...) که بر روابط بین فردی خصوصا روابط با همسر ودوستان، تاثیرگذار است.(درآن لحظه که دلت می خواد خودتو را ازهمسر ونزدیکان ودوستانت پنهان کنی یه دفه یکی کمکت میکنه که از این حس خارج شی، مملا پرستاری که کلاه گیس را بهت پیشنهاد میکنه) بحث و نتیجه گیری: بیماران مبتلا به سرطان پستان باید بیاموزندکه اگر با تشخیص سرطان، زمان گریه وزاری ، اندوه و خشم فرا رسیده ،درست در همان وقت ، زمان طراحی وبرنامه ریزی درمان ومراقبت از بیماری وبهبودی هم فرا رسیده است . به جای انکار وچانه زنی و دنبال مقصرگشتن ، بایدآموزش بگیرند که از روز اول تشخیصبیماری، درپی بازگشت به سلامتی اولیه باشند وبرای رسیدن به شرایط قبلی زندگی برنامه ریزی کنند. بنابراین به نظر می رسد که تیم درمانی این بیماران، با همکاری متخصصین سلامت،قادر باشند از روز اول تشخیص سرطان پستان برنامه بازگشت برای بهبودی کامل را نیز طراحی کنند،تا رنج ودرد این بیماران فقط همان بیماری آنها باشد نه دغدغه های جانبی

نویسندگان

نوشین پیمان

استاد آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

هادی طهرانی

استادیار آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

جمشید یزدانی چراتی

دانشیار آمار زیستی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران

کبرا عابدیان کاسگری

دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد