ارایه مدلی جهت رتبه بندی نقاط حادثه خیز در راه های برون شهری با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 524

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCHTE01_043

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1397

چکیده مقاله:

موضوع ایمنی مانند بسیاری از مسایل حاکم بر سیستم حمل و نقل، از بسیاری پارامترها متاثر می گردد. در کشور ما بیشترین توجه در بخش مهندسی زیرساخت ها متمرکز شده و تصور بر این بوده که صرفا با اصلاحات فیزیکی، می توان از میزان تصادفات کاست. بحث شناسایی و رفع نقاط پرحادثه در سال های اخیر مدنظر کارشناسان حمل و نقل کشور قرار گرفته است. این در حالی است که معیارهای موثری مانند سابقه حادثه خیزی، شدت وقوع تصادف و شرایط ترافیکی نقاط و ... در شاخص حادثه خیزی در نظر گرفته نمی شوند. در این مقاله ضمن برخوردی علمی و نه صرفا تجربی، مدل های معتبر نمره ‎دهی به نقاط حادثه خیز، معیارهای حادثه خیزی و وزن هر معیار تعیین و درنهایت مدلی جهت شناسایی نقاط پرحادثه طراحی گردیده است. در تعیین معیارهای حادثه خیزی از مدل های آماری نرم افزر SPSS و در طراحی مدل رتبه بندی نقاط حادثه خیز، از روش تصمیم گیری چندمعیاره (TOPSIS) استفاده شده است. همچنین، در انتها، پر حادثه بودن تعدادی از نقاط محور ایرانشهر-چابهار به عنوان مطالعه موردی بررسی گردیده است و نتایج حاصل از مدل با نتایج مدل به کار گرفته شده توسط سازمان راهداری و حمل نقل جاده ای ایران مقایسه گردید. درنهایت مشاهده گردید که تفاوت معنی داری بین نتایج وجود ندارد و این امر ناشی از آن است که معیار تعداد تصادفات نقش اصلی در هر دو مدل ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

نقاط حادثه خیز ، روش تصمیم گیری چند معیاره ، تصادف ، مدل

نویسندگان

امیرحسین زارع میرحسینی

دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری- دانشگاه شهید باهنر کرمان

نوید ندیمی

استادیار بخش مهندسی عمران- دانشگاه شهید باهنر کرمان

امیر محمدیان امیری

دانشجوی دکترای راه و ترابری- دانشگاه علم و صنعت ایران