واکاوی نقش تعاملی مفاهیم حکمت و توسعه درراستای احیای هنراسلامی

تعاریف گوناگونی درجهت احیا هنراسلامی درجهت نیل به سرمنشاء آن ارایه شده است اغلب این تعاریف به جنبه های مادی و ظاهری موضوع توجه کرده اند که سبب جدایی تاویل ازمتن اصلی می گردد هنراسلامی دارای سرشتی معنوی و مبتنی برمعرفتی است که استادان سنتی آنرا حکمت نام نهاده اند احیای هنراسلامی بدون توجه به حکمت اسلامی دورازذهن می نماید دراین راستا با مفهوم وارداتی به نام توسعه مواجهیم که براساس روحیه علم گرایی مدرنیته قابل تعریف است پژوهش حاضر بارویکرد کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی مدلهای توسعه را با محورویت میزان تعامل با حکمت اسلامی مورد ارزیابی قرار میدهد درانتها مقاله مدل توسعه درونزا را به عنوان مدل منتخب مورد ارزیابی قرار میدهد که بفعل درامدن استعدادهای بالقوه را درون ساختارافقی پی میگیرد بنابراین اگرارزشهای سنتی درعمق اندیشه افراد جامعه وجود داشه باشد براساس قابلیت های توسعه درونزا امکان بالفعل شدن آنها درسطح محصولات هنری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هنراسلامی ، حکمت اسلامی ، توسعه درونزا