مقایسه مدل بولین و فازی در تعیین مناطق مستعد پخش سیلاب مطالعه موردی: دشت سفیددشت

بحران آب مسئله ای است که روز به روز اثرات زیانبار آن بر زندگی بشر بیشتر نمایان می شود. هدف از این تحقیق تعیین مناطق مناسب پخش سیلاب با استفاده از دو مدل تلفیق بولین و فازی می باشد. در این تحقیق از پنج عامل شیب، نفوذپذیری سطحی، ضخامت آبرفت، توانایی انتقال آب در آبرفت و کیفیت در مکانیابی مناطق مستعد پخش سیلاب استفاده شد. پس از تهیه لایه های مورد نظر، این لایه ها در محیط GIS طبقه بندی شد و نقشه ها تولید گردید. پس از آن، تلفیق لایه ها با استفاده مدل بولین و عملگر ضرب فازی صورت پذیرفت و در هر مدل دو کلاس مناسب و نامناسب تعریف گردید. نتایج نشان داد که درصد مناطق مستعد پخش سیلاب با اعمال محدودیت کاربری در مدل بولین 65/1 می باشد و در مدل فازی مناطق مناسب پخش سیلاب بعد از اعمال محدودیت کاربری 61/4 درصد می باشد. در دشت مورد مطالعه محدودیت کاربری اراضی تاثیر بسزایی در حذف مناطق مناسب پخش سیلاب در هر مدل داشته است.

کلیدواژه ها:

مدل بولین ، مدل فازی ، تلفیق لایه ها ، دشت سفیددشت