مطالعه عددی جهت بررسی تاثیر هوای اکسیژنه شده و گازهای برگشتی بر عملکرد احتراق موتور اشتعال تراکمی مرسوم

در این تحقیق یک موتور دیزل پاشش مستقیم توربوشارژ به همراه غنی سازی با اکسیژن و تعبیه سیستم EGR جهت کاهش آلاینده NOx نسبت به یک موتور معمولی در شرایط مشابه با نرخ سوخت و مقدار سوخت یکسان، شبیه سازی شده است و اثر غنی سازی هوا با اکسیژن و بازخورانی گازهای خروجی بر مقدار مصرف سوخت، توان خروجی موتور و آلاینده های خروجی از موتور دیزل مورد مطالعه قرار گرفته است. غنی سازی هوا تا 24% افزایش مقدار اکسیژن، بهبود احتراق و خروجی دوده کمتری در پی خواهد داشت. با ترکیب مناسب درصد غنی سازی اکسیژن و درصد EGR می توان به خروجی متناسب دوده و NOx دست یافت و هم زمان مصرف سوخت کمتر و توان بیشتر موتور را هم تامین کرد. ترکیب حاصل به بار و سرعت وابسته است و با تغییر آن ها متفاوت خواهد بود. نتایج نشان می دهد که خروجی NOx مطلوب تحت شرایط 1400rpm با استفاده از 21.5 تا 22.5 درصد غنی سازی با اکسیژن و 5 تا 10 درصد EGR به دست آمده است و در سرعت1800rpm با استفاده از 21 تا 24 درصد غنی سازی با اکسیژن و 10 تا 15 درصد EGR. همچنین در شرایط به کار گیری EGR سرد خروجی NOx مطلوب تحت شرایط 1400rpm با استفاده از 21.5 تا 22.5 درصد غنی سازی با اکسیژن و 10 تا 15 درصد EGR و در سرعت 1800rpm با استفاده از 21 تا 22 درصد غنی سازی با اکسیژن و 15 تا 20 درصد EGR قابل دست یابی است. روی هم رفته EGR سرد، اگر درست و مناسب اعمال شود، به صرفه تر است.

کلیدواژه ها:

هوای با اکسیژن ، بازخورانی گازهای خروجی ، آلاینده ، موتور دیزل