بررسی تاثیر ژیوگرید های چند لایه در ترک خوردگی روسازی اسفالتی

آسفالت لایه ای آسیب پذیر است و عواملی همچون بارهای ترافیکی و وزن وسایل نقلیه، تغییرات دمایی در فصول مختلف سال و بروز انقباض در اثرسرما، موجب آسیب دیدگی این لایه می شوند. این در حالیست که از یک طرف تعمیر و نگهداری لایه آسفالت همواره هزینه بر بوده و از طرف دیگر مرمت و نگهداری جاده ها جهت پویایی اقتصاد کشورها ضروریست. بنابراین اندیشیدن راه هایی جهت تقویت و بهبود لایه آسفالت و نیز افزایش عمر مفید آن ضرورت می یابد. مطالعات زیادی برای پیشگیری و به تاخیر انداختن ایجاد ترک ها در رویه های آسفالتی انجام شده است لذا یکی از موثرترین راه ها استفاده از مواد ژیوسنتتیک)ژیوگرید( در روسازیهای راه می باشد. بسته به مدول الاستیسیته این لایه ها، عملکردهای مسلح کردن و استهلاک تنش باعث کنترل و کاهش ترک ها می شوند. با توجه به اینکه ترکها ممکن است از لایه های مختلف شروع شده و نهایتا به سطح آسفالت برسند، لذا قرار دادن ژیوگریدها در یک لایه ممکن است که توانایی لازم در کنترل ترکها را نداشته باشد. لذا در این تحقیق با قرار دادن ژیوگریدها در لایه های مختلف، تاثیر آنها در کنترل ترکهای آسفالت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان دهندهی این است که، ژیوگرید ترک خوردگی آسفالت و مقدار نشست ایجاد شده در آسفالت را کاهش و از بروز ترکهای جدید جلوگری نموده و تنشهای وارد بر آسفالت را کمتر مینماید.

کلیدواژه ها:

رویه های آسفالتی ، ژیوگرید ، مدول الاستیسیته ، استهلاک ، بارهای ترافیکی