زمان و مکان قراردادهای منعقده توسط سامانه های هوشمند در حقوق ایران
محل انتشار: اولین همایش ملی علوم انسانی اسلامی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 676
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCIH01_113
تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1394
چکیده مقاله:
امروزه سرعت حیرت آور و کاهش قابل ملاحظه هزینه ها در استفاده از سامانه های هوشمند برای انعقاد قرارداد، ضرورت پرداختن به این موضوع را بیش از پیش محسوس کرده است. بررسی ویژگی تجارت الکترونیک و تاثیر آن در ارکان اساسی تشکیل قرارداد من الجمله زمان و مکان قرارداد منعقده توسط سامانه های هوشمند از مباحث ضروری ورود به دنیای تجارت در فضای مجازی است. تغییر فضایی انعقاد قرارداد از صورت حضوری و فیزیکی به صورت مجازی و الکترونیکی باعث مطرح شدن این سوال است که آیا زمان و مکان قراردادهایی که بصورت مجازی توسط سامانه های هوشمند منعقد می شود تابع قواعدی است که در معامله سنتی (حضوری و فیزیکی) رعایت می شود؟ مقاله حاضر درصدد است تا با بررسی قوانین و قواعد عمومی حاکم بر مسئله راه حلی علمی و عملی ارائه نماید
کلیدواژه ها:
سامانه هوشمند ، زمان و مکان تشکیل عقد ، نظریه اعلام قبول ، نظریه ارسال قبول ، نظریه وصول ، نظریه اطلاع
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :