بررسی تلفیق موسیقی دوره ساسانی و دوره اسلامی (با تاکید بر نقش ابراهیم موصلی و شاگردانش)

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 601

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCIH02_017

تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1395

چکیده مقاله:

یکی از دوره های اوج تعالی در موسیقی ایران دوره ساسانی می باشد، که با وجود موسیقی دانانی مثل باربد، فهلبد، نکیسا و... بر تارک عصر خود می درخشیده است. در حقیقت موسیقی اعراب پس اسلام مولد موسیقی ساسانیان بود، و رساننده موسیقی اسلامی به اوج تعالی ابراهیم ارجانی و فرزندش اسحاق بودند. آنها موسیقی قبل از اسلام را به موسیقی بعد از اسلام تلفیق نمودند و موسیقی نوینی ارائه نمودند. این موسیقی از طریق یکی از شاگردان اسحاق، یعنی زریاب به دربار عبدالرحمان در اندلس رفت و در موسیقی اروپا مؤثر افتاد، و امروزه شاید بتوان گفت که موسیقی اروپا وامدار وجود ابراهیم ارجانی و موسیقی ایرانی اسلامی است. امروز بیشتر نامهای موسیقی عربی ایرانی هستند که به صورت معرب در آمدند. واژه هایی مثل بربط، ستا، ششتا یا تار، طنبور، رباب، سرنا و ... از فارسی به عربی راه یافته است، و این نشان از تأثیر بسزای موسیقی ایرانی در موسیقی اسلامی دارد

نویسندگان

محمد آزغ

دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه اصفهان

منیره عبداللهی

کارشناس ارشد تاریخ دانشگاه اصفهان

مهدی ساجدی مهر

دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه اصفهان