احیاء و ساماندهی محله با رویکرد حفظ ارزشها(نمونه موردی محله باقرآباد رشت)

بافت تاریخی شهرها به دلیل بافت سنتی، فرسودگی واحدهای مسکونی، عدم سهولت دسترسی، ضعف زیرساختها، مشکلات زیست محیطی و .. مسیر رکود و عقب ماندگی را طی میکنند.برای رفع مشکلات بافت تاریخی شهرها در زمینههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی طرحهایی در قالب مرمت، باز سازی، نو سازی، احیاء و به سازی در ک شورهای مختلف تهیه و اجرا شده است. شیوه برخورد با این بافتها متأثر از دیدگاههای فلسفی در شهرسازی متفاوت بوده است. در سالهای شروع انقلاب صنعتی تا سال 1960 بافت تاریخی شهرها مورد بی توجهی برنامهریزان شهری قرار گرفت و برنامهریزان عمدتاً به ایجاد شهرهای جدید روی آوردند. در این دوران دخالتها در اکثر مواقع کالبدی، مقطعی و بدون در نظر گرفتن شرایط اجتماعی اقتصادی شهر، بافت و محله انجام گرفته ا ست.اما بی شتر توجه در احیا بافت بوده و توجه به ویژگی های اجتماعی و کالبدی محلات مورد توجه نبوده و از طریق تهیه طرحهای مرمتی بدون توجه به ساکنین محلات تهیه و طراحی می شد. بنابراین این تحقیق بدنبال راهکار احیا و ساماندهی محلات تاریخی شهر از طریق حفظ ارز شهای اجتماعی و کالبدی ا ست تا از طریق توجه به حس تعلق ساکنین و احیا کالبدی روح تازه ای را به محله بدمد. محقق از طریق نظرسنجی از ساکنین محل به تحلیل امکان ساماندهی محله از طریق حفظ و احیا ارزشهای اجتماعی و کالبدی می پردازد.

کلیدواژه ها:

احیا ، ساماندهی ، محله ، حس تعلق ، ارزشها