توجه به الگوی مشارکتی، راهبرد مسکن اسلامی

مسکن اسلامی به عنوان رویکرد فرهنگی-دینی معماری مسکن به عنوان مهم ترین دیدگاه شکل گیری مسکن در بعد زندگی شهری کشورهای اسلامی می باشد، که با توسعه ی شهرسازی و افزایش جمعیت، رخنه ی فرهنگ ها و الگوبرداری از آن ها بدون بومی سازی و عدم توجه به رای و خواسته ی بستر جامعه و شاخص های آن موجب بروز تضادهای فرهنگی- اجتماعی شده است. در این میان توجه به رای و سلیقه ی مردم از طریق معماری مشارکتی در گرو آموزه ها و دستورات اسلامی به عنوان راهبرد بهبود شرایط پیش بینی می شود که با رویکرد توصیفی-تحلیلی جنبه ها، تضادها و موانع آن بررسی شده است. درنهایت مشکلات و موانع مشارکت در ایران غلبه بر قدرت تفاوت های موجود، همگن نبودن جمعیت، و کم اطلاعی افراد نام برده شد که مولفه های موثر در رفع آن به عنوان ادامهی طرح تحقیق پیشنهاد می شود

کلیدواژه ها:

معماری مشارکتی ، مسکن مطلوب ، اسلام ، احادیث و روایات ، راهبرد