بازشناسی هویت معماری سنتی اسلامی در بناهای مسکونی

در تبیین و معنا و مفهوم معماری تعریف متنوعی از عمل و هنری مقدس تا فعالیتی کاملا مادی و دنیوی بیان شده. که در این مقاله سعی بر این است تا بیشتر از معنویت و مبانی و ارزش ها و مقام معنوی معماری سخن بگویند. معماری هم واجد صورت یا کالبد است و هم متضمن روح است، هنر اسلامی تجلی روح دین است. آنچه که اهمیت دارد و در بسیاری موارد مورد غفلت قرار گرفته، این است که اولا در اصل، تعالی روح مد نظربوده است، و در ثانی هرگونه معماری واجد معنا و باطنی است، که استفاد از فرهنگ جهان بینی آن معماری است. ایران در تاریخ اسلام یکی از برجسته ترین مراکز هنر اسلامی بوده و معماری آن از غنی ترین موارد موجود است . معماری اسلامی ارتباط نزدیکی با جهان شناسی دارد. جهان و انسان بازتاب دهنده ی اصل الهی هستند، از این رو انسان ارتباط نزدیکی با جهان دارد. در این مقاله اسلام، هم اشاره به مذهب و هم اشاره به فرهنگ غنی ایران. به طور کلی معماری امروز ایران هویت خود را از دست داده است، به خصوص دربناهای مسکونی. در این مقاله سعی بر این است تا هویت معماری سنتی اسلامی بازنگری شود، و معماری ما تمامی الگوهای معماری را در خود داشته باشد. این وظیفه معمار است تا فضاها و مکان های معنی دار که ارزش سکونت روح انسان دارد بسازد . از طریق رعایت معیارهای پاسخ دهی فضا مانند تحقق هویت اسلامی و فرهنگ اصیل ایرانی در زمینه معماری، احترام به سنتها، پیوند با طبیعت و در عین حال بهره گیری از فناوری های نوین امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

بازشناسی هویت ، معماری اسلامی ، معماری سنتی ، بناهای مسکونی ، حس تعلق