بازبینی فضاهای شهری مطلوب جهت برگزاری مراسم مذهبی(نمونه موردی: میادین شهری)

شهر و شهرنشینی از مهم ترین موضاعات اجتماعیست که می تواند عناصر فرهنگی و کلیه فرآیندهای ناشی از رفتارانسان و محیط پیرامون او را دستخوش تغییر و تحول کند. شهر مفهومی مدنی دارد و ساخت مدنیت و الگوهای توسعه شهری نیازمند رجوع به منابع دینی، نظریه پردازی، الهام از گذشته و پیشینه تاریخی و متناسب سازی آنها با نیازهای پیچیده و گوناگون معاصر است. ساختن شهر اسلامی و نحوه تعامل انسانها با یکدیگر در نگاه اسلامی یک مجموعه واحد، پویا، هماهنگ و معناداریست که هدف آن تعالی انسان و به وجود آوردن زیستگاهی برگرفته از فطرت و در خدمت شکوفایی انسان ها است. امروزه برخی از آیین ها و مراسمات مذهبی در فضای بیرون از مسجد برگزار می شود که به علت کمبود فضای مطلوب در کالبد شهر و اشغال نمودن در شبکه معابر و گره های ترافیکی را به دنبال دارد. اینمقاله توسط مطالعات کتابخانه ای و با روش توصیفی – تحلیلی به آسیب شناسی علل نبود فضای مطلوب جهت برگزاری مراسم آیینی در فضای باز و بازبینی فضاهای شهری ازجمله میادین شهری جهت برگزاری اینگونه آیین ها پرداخته است.

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، آیین های مذهبی ، فضاهای شهری ، میادین شهری