بازشناسی گرایشهای هویت گرا در معماری پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران

بازشناسی گرایش های هویت گرا در معماری پس ازپیروزی انقلاب اسلامی ایران ،فرصتی برای مطالععه وبازاندیشی در معماری معاصرایران است.مقاله حاضرمی کوشد بارویکردی بی طرفانه و به دور از ارزش داوری، آثار طراحی شده در معماری پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران را مورد تجزیه وتحلیل قرار دهد.نتیجه پژوهش مستند به نمونه ای تفصیلی مشتمل برپنجاه اثر، از آثارمعماری معاصر ایران است . چارچوب نظری پژوهش برمبنای ادبیات تخصصی معماری معاصر و بااستناد به اندیشه های معماران مطرح تنظیم شده است.برمبنای چارچوب تحلیل کالبدی – محتوایی ترسیم شده،آثارمنتخب ازپنج منظر تجزیه وتحلیل شدند : 1-اصول ساختاردهنده ی طرح، 2-مفاهیم ساختارهای فضایی، 3-شکل وفرم بنا، 4 -مصالح در بنا، 5-رابطه با بافت . مطالعات انجام شده گویای آن است که میتوان باالهام از موفقیت ها وعدم موفقیت های کسب شده در این بناها واستناد به دستاوردهای پژوهش ،نمونه ای نمادین از معماری هویت گرا طراحی نمود. نمونه ای که برآیند فعالیت ها ونتیجه ی تلاشهایی است که گرایش های هویت گرا، در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در عرصه معماری داشته اند .

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ایران ، هویت اسلامی ، گرایش های هویت گرا ، معماری پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران ، گرایش های تجدیدحیات گرایانه