ارزیابی قطره چکان ها و بررسی تاثیر رینگ مروس بر گرفتگی

کمبود آب از مشکلات جدی دنیای امروز به حساب می آید. کشاورزی به عنوان بزرگترین بخش مصرف کننده آب، منابعآب را با چالش روبرو کرده است؛ لذا محققان همواره به دنبال روش آبیاری با مصرف پایین بوده اند. آبیاری قطرهای یکی از روش-های مدرن آبیاری است که به دلیل صرفه جویی در مصرف آب، به شدت مورد استقبال قرار گرفته است. اما این روش معایبی نیز داردکه مهمترین آن، گرفتگی قطره چکان ها می باشد. تا کنون برای رفع این مشکل روشهای متعددی استفاده شده است. هدف اینپژوهش بررسی تاثیر رینگ مروس بر گرفتگی قطره چکان ها می باشد. بدین منظور آزمایشی با دو تیمار اصلی (آبیاری) شامل چاه بارینگ مروس و چاه بدون رینگ مروس و شش تیمار فرعی (قطره چکان) شامل قطره چکان های کرونا، نتافیم، پایا، اکسیوس، پلی رودو ایریتک در سال 1394 در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. به طور کلی یافته ها نشان داد که باگذر زمان گرفتگی قطره چکان ها بیشتر شده و میزان آبدهی آنها کاهش می یابد. همچنین میانگین آبدهی تیمار آبیاری با آب چاه در شرایط استفاده از رینگ مروس و بدون رینگ مروس به ترتیب برابر 3/88 و 3/67 لیتر بر ساعت بوده که این نشانگر تاثیرگذاری رینگ مروس بر کاهش گرفتگی قطره چکان ها می باشد.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، گرفتگی ، متوسط آبدهی