شناسایی ویژگی های موثر بر تشکیل تشکل های آببران (مطالعه موردی: پروژه آبیاری داریون شوشتر)

محدودیت منابع آب و اهمیت بهره وری در کشاورزی، مدیریت و رویکردهای نوین در راستای مشارکت بهره برداران در طرح های عمرانی و ساماندهی فعالیت های آنان در قالب تشکل های آببران منابع آب را می طلبد. شبکه فرعی آبیاری و زهکشی میاناب ناحیه داریون 3 بخشی از اراضی غرب میاناب شوشتر می باشد که در سطح 3300 هکتار خالص اجرا گردیده است. هدف از این تحقیق شناسایی ویژگی های موثر برتشکیل تشکل های آببران در پروژه آبیاری داریون 3شوشتر می باشد. جامعه آماری پژوهش کل بهره برداران پروژه شامل 84 نفر که از طریق سر شماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای حاوی سوال هایی است که روایی صوری آن تایید و پایایی آن با مقدار آلفای کرنباخ 0/83 برای متغیرهای گوناگون تایید شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای مستقل مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی و سطح تحصیلات کشاورزان با متغیر وابسته تمایل به تشکیل تشکل های آببران رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین بین میزان تمایل به تشکیل تشکل های آببران بر حسب شرکت در کلاسهای آموزشی و ترویجی اختلاف معنی داری وجود دارد. بنابراین با توانمندسازی اعضای تشکل ها از طریق افزایش اعتماد به نفس، مشارکت و همکاری و آموزش و مهارت مدیریت به آنها، زمینه پایداری و موفقیت تشکل ها را فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، تشکل آببران ، آبیاری ، بهره برداری