سنجش میزان رضایت از کیفیت زندگی و نقش آن در توسعه محلات شهری راسک (مطالعه موردی: محلات 3،2،1 و 4)

امروزه تقریبا همگان هدف نهایی انواع توسعه را افزایش کیفیت زندگی می دانند و بهبود کیفیت زندگی را هدف اصلی تمام برنامه ریزی ها به حساب می آورند. وجود مشکلات مختلف مطالعات کیفیت زندگی را ضرورت می بخشد. و با توسعه برنامه ریزی مکانی، میزان رضایت از کیفیت زندگی در فضاهای برنامه ریزی شده از اهداف اولیه و اصلی به شمار می رود. براین اساس این پژوهش به سنجش رضایت مندی خانوارهای شهری از کیفیت زندگی و نقش آن در توسعه شهر راسک (واقع در استان سیستان و بلوچستان) پرداخته است. لذا در این راستا هدف پژوهش حاضر سنجش میزان رضایت از کیفیت زندگی و نقش آن در توسعه محلات شهری راسک (مطالعه موردی: محلات 1 ، 2 ، 3 و 4) میباشد. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات استادی کتابخانه ای، بررسی های میدانی، می باشد. برای تجزیه و تحلیل یافتهها از مدل VICOR و بهره گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که بیشترین عدد Q متعلق به محله 2 با رتبه 0 / 509 می باشد. و محله 4 با به دست آمده 0 / 502 ، محله 1 با Q به دست آمده 454/ 0، و محله 2 با Q به دست آمده 0 / 450 به ترتیب بالاترین و پایین ترین رتبه را به خود اختصاص داده است

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی شهری ، رضایتمندی ، توسعه شهری ، محلات ، شهر راسک.