تحلیل رابطه بین آگاهی بوم شناختی زنان کشاورز بندر انزلی با معیارهای کشاورزی پایدار

هدف از این مطالعه تحلیل رابطه بین آگاهی بوم شناختی زنان کشاورز بندر انزلی با میزان رعایت معیارهای کشاورزان پایدار بود. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیل است که به روش علمی- ارتباطی انجام گرفت. جامعه آماری آن را شامل کلیه زنان برنجکار بالای 25 سال در 4 روستای آبکنار، سنگاچین از دهستان چهار فریضه و لیجارکی حسن رود و طالب آباد از دهستان لیجارکی حسن رود بودند که با شیوه نمونه گیری سیستماتیک، 275 نفر به شکل تصادفی انتخاب و در این مطالعه شرکت نمودند. ابزار اصلی این تحقیق پرسشنامه بود که روایی و پایایی آن مورد تائید قرار گرفت. یافته های توصیفی تحقیق نشان داد که زنان کشاورز محیط اطراف خود را خوب می شناسند و از آگاهی بوم شناختی نسبتا بالایی برخوردارند. آنان معیارهای پایداری در کشاورزی را در برخی موارد رعایت می کنند. یافته های تحلیل نیز حکایت از آن داشت که بین میانگین رعایت معیارهای کشاورزی پایدار زنان برنجکار از جهت روستاهای مورد مطالعه سطح تحصیلات، نوع مالکیت بر شالیزار و نوع بذر مصرفی در سطح 1% تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین، بین سن، سابقه برنجکاری، میزان تولید برنج، میزان رمین زراعی برنج، درآمد سالیانه فروش برنج، آگاهی بوم شناختی و میزان رعایت معیارهای کشاورزی پایدار با احتمال 99، همبستگی مثبت و معنی داری و بین تعداد تعضای خانوار و میزان رعایت معیارهای کشاورزی پایدار با همین احتمال، همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، کشاورزی پایدار ، زنان کشاورز ، آگاهی اکولوژیکی