مدیریت تلفیقی آفات در توسعه کشاورزی پایدار

امنیت غذایی و پایداری در تولید غذا برای افراد جامعه از ارکان مهم توسعه پایدار هر جامعه می باشد. افزایش جمعیت موجب نیاز غذایی شدید شده و این خود توسعه در سطح و عمق اراضی برای تولید بیشتر را سبب شده است. بکارگیری الگوهای توسعه در دهه های گذشته موجب کاربرد وسیع نهاده های کشاورزی به ویژه افزایش کاربرد سموم دفع آفات نباتی و انواع کودهای شیمیایی، فرآورده های هورمونی، مواد نگهدارنده و غیره گشته است که علاوه بر آلوده سازی رودخانه ها و دریاها، فرسایش ژنتیکی و نابودی گونه های زیادی از جانوران و حتی گیاهان و ایجاد عدم تعادل اکولوژیکی در محیط انسان، موجبات گسترش بیماری های مهلک و لاعلاج را نیز فراهم ساخته است. بنابراین ورود به حوزه حساس و قوانین بسیار ظزیف و اثرگذار طبیعت، با واکنش های آمیخته به بیم و امید همراه است. مبانی اصلی روش شناختی پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی با جمع آوری داده ها، اطلاعات کمی و کیفی، مشاهدات و تجزیه و تحلیل یافته ها بر اساس نگرش سیستمی، بر مبنای راهبرد پیمایش و با هدف شناسایی و تحلیل عوامل زیربنایی و ابعاد نختلف مدیریت مبارزه تلفیقی با آفات و تحلیل هم وابستگی فعالیت ها و امور مرتبط با مدیریت تلفیقی آفات از دیدگاه کشاورزان به انجام رسیده است و در دفاع از دستاوردهای مدیریت تلفیقی آفات در نیل به توسعه کشاورزی پایدار نگاشته شده است. مدیریت تلفیقی آفات یکی از مولفه های توسعه پایدار کشاورزی به شمار می رود که بر هم افزایشش تلاش های مرتبط با توانمندسازی کشاورزان، بکارگیری فناوری های مناسب و همساز با محیط زیست و مدیریت یکپارچه استوار است.

کلیدواژه ها:

مدیریت تلفیقی آفات ، توسعه ، کشاورزی پایدار ، تولید پاک