بررسی آزمایشگاهی تاثیر زمان خردایش و میزان درصد گچ در مقدار مساحت سطحی ویژه محصول تولیدی و راندمان خردایش سیمان: مطالعه موردی کارخانه سیمان ارومیه

هدف از خردایش کلینکر رسیدن به یک اندازه معینی از ریزی در محصول نهایی است که بتواند ویژگی های مطلوب سیمان را تحت پوشش قرار دهد. این اندازه ریزی محصول توسط پارامتری به نام مساحت سطحی ویژه یا مقدار بلین تعریف می شود. در صنعت سیمان، جهت افزایش ظرفیت آسیا، کاهش انرژی ویژه مصرفی، افزایش ریزی محصول و غیره مقداری ماده شیمیایی به صورت مایع به آسیا افزوده می شود که به این مواد کمک خردایش گفته می شود. در این مطالعه تاثیر افزایش گچ و زمان خردایش بر مقدار بلین محصول تولیدی و کارائی خردایش کلینکر در آسیای آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور یک سری آزمایشات خردایش سنتیکی با زمان های خردایش 3، 7، 15 ، 30 ، 50، 80، 110 دقیقه و با مقادیر وزنی 0، 3، 4، 5 درصد گچ انجام گردید. پس از انجام هر عمل خردایش مقدار بلین آنها اندازه گیری شده و یک مدل ریاضی بین مقدار بلین زمان خردایش برای هر یک از ترکیب ها بدست آمد. نتایج حاصل نشان داد که؛ با افزایش زمان خردایش مقادیر بلین برای تمامی نمونه ها افزایش می یابد و با افزایش درصد گچ مقادیر بلین یک روند افزایشی – کاهشی – افزایش (به جز زمان خردایش 110 دقیقه) را دنبال می کند. نتایج مدل ها نیز نشان داد که مقدار زمان خردایش برای رسیدن به مساحت سطحی ویژه 3636 سانتی متر مربع بر گرم (محصول کارخانه سیمان ارومیه) برای مقادیر وزنی 0، 3 ، 4، 5 درصد گچ به ترتیب برابر 82.69، 72.94، 69.71، 61.26 دقیقه می باشد. لذا، افزایش گچ از 0 تا 5 درصد راندمان خردایش را بطور چشمگیری بالا می برد

کلیدواژه ها:

مساحت سطحی ویژه (عدد بلین) ، سیمان ، کلینکر ، کمک خردایش ، گچ