بررسی مزیت نسبی تولید آب معدنی در شمال کشور با استفاده از روش ماتریس تحلیل سیاستی PAM

مزیت نسبی یکی از جنبههای برنامهریزی اقتصادی میباشد و برنامهریزی بر اساس مزیت نسبی باعث افزایش درآمد و استفاده بهینه از منابع و افزایش بهرهوری عوامل تولید میشود. با محاسبه مزیتهای نسبی هر منطقه میتوان الگوی منطقهای کردن کشت را در داخل کشور تعیین کرده و منابع را به صورت بهینه بین فعالیتهای گوناگون توزیع کرد. در این مطالعه مزیت نسبی محصول آب معدنی شمال کشور که یکی از مناطق مهم تولیدآب معدنی ایران میباشد اندازهگیری و مورد بررسی قرار گرفته است. آمار و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از تکنیک میدانی ژرفانگر یا عمق نگر با روش عمومی سرشماری و از طریق مصاحبه، مشاهده و تکمیل پرسشنامهبه منظور دستیابی به اهداف تحقیق با مراجعه حضوری از کارخانه های تولید آب معدنی تکمیل و جمع آوری شد. در ادامه ضمن معرفی مهمترین شاخصهای مورد استفاده برای اندازهگیری مزیت نسبی، در این تحقیقاز روش ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) برای محاسبه مزیت نسبی تولید آب معدنی در شمال ایران استفاده شد. نتایج ماتریس تحلیل سیاستی بیانگر وجود مزیت نسبی در تولید این محصول در استان های گیلان و مازندران میباشد. تحلیل حساسیت شاخصهای مزیت نسبی نسبت به نرخ ارز نشان میدهد که با افزایش نرخ ارز مزیت نسبی نیز افزایش مییابد. افزایش 22 درصدی قیمت جهانی محصولات نیز باعث ایجاد مزیتنسبی در تولید آب معدنی خواهد شد. افزایش 33 درصدی هزینههای قابل تجارت نیز باعث میشود که مزیت تولید آب معدنی تا حدودی کاسته شود. توصیه میگردد، حمایتهای دولت به صورت هدفمند از این صنعت بیشتر شده تا علاوه بر توسعه تولید، کارخانه های تولید آب معدنی در شرایط بحران از توان رقابت پذیری بالایی برخوردار باشد

کلیدواژه ها:

مزیتنسبی ، آب های معدنی ، هزینهمنابعداخلی ، ماتریس تحلیل سیاستی