اثر وزن بر تغییرات استروژن و پروژسترون پس از اتمام دوره همزمانی در میشهای کلکوهی

به منظور بررسی اثر وزن بر تغییرات هورمونهای پروژسترون و استروژن پس از اتمام همزمانی به سه روش همزمان سازی فحلی (CIDR+PMSG و Sponge+PMSG و دوبار تزریق PGF2α) در گوسفند نژاد کلکوهی، تعداد 60 راس گوسفند در 3گروه تیمار 20 راسی از مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه آز اد ساوه مورد ارزیابی قرار گرفت .در هر 3گروه، میشها از نظر تعداد شکم زایش بطور یکسان تقسیم شدند. در گروه اول: ا ف سنج داخل واژنی به مدت 14 روز به همراه تزریق 400 واحد بین المللی PMSG در روز آخر. در گروه دوم: سیدر داخل واژنی به مدت 12 روز و تزریق 400 واحد بین المللی PMSG در روز آخر. در گروه سوم : دو تزریق 5/2 میلی لیتری پروستاگلندین به فاصله 11 روز. از هر گروه تیمار 4دوره خونگیری انجام پذیرفت. خونگیری در هر سه گروه به ترتیب، خون گیری اول(پایان همزمانی،قبل از قوچ اندازی )، خونگیری دوم(بعد از قوچ اندازی)، خونگیری سوم(حین دوره) و خونگیری چهارم(پایان دوره) میباشد. باتوجه به اینکه هدف آزمایش بررسی اثر وزن بر تغییرات هورمونی بود هر گروه به دو زیرگروه وزنی زیر و بالای 50 کیلوگرم نیز تقسیم گردید. نمونه خونهای گرفته شده بعد از جدا کردن سرم و منجمد کردن، در آزمایشگاه توسط کیت مخصوص مورد آزمایش قرار گرفتند . در مقایسه میانگین های پروژسترونی هرسه گروه در هر 4زمان خونگیری در گروه و زنی 1 (زیر 50 کیلوگرم)، مشخص شد که میانگین پروژسترون گروه اسفنج در مقایسه با گروه سیدر و PG در پایان همزمانی و قبل از قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری می باشند (0/05>p) همچنین مشخص شد که میانگین استروژن گروه اسفنج در مقایسه با گروه سیدر در حین دوره و پس از قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری میباشند (0/05>p). در مقایسه میانگینهای پروژسترونی در گروه وزنی 2 (بالای 50 کیلوگرم)، مشخص شد که میانگین پروژسترون گروه اسفنج در مقایسه با گروه سیدر در پایان همزمانی و قبل از قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری میباشند (0/05>p) .

کلیدواژه ها:

استروژن ، پروژسترون ، همزمانی ، میش ، وزن