اثر زایش بر تغییرات هورمونهای استروژن و پروژسترون پس از اتمام دوره همزمانی در میشهای کلکوهی

هدف از این مطالعه بررسی اثرات تعداد زایش بر تغییرات پروژسترون و استروژن پس از اتمام همزمانی در ابتدای دوره آنستروس میباشد. بدین منظور در سه روش همزمان سازی فحلی (CIDR+PMSG و Sponge+PMSG و دوبار تزریق PGF2α) این اثر بررسی گردید. 60 راس گوسفند نژاد کلکوهی در 3گروه تیمار 20 راسی مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر 3 گروه تیمار به تعداد یکسان از هر شکم زایش قرار گرفت. در گروه اول: اسفنج داخل واژنی به مدت 14 روز به همراه تزریق 400 واحد بین المللی PMSG در روز آخر. در گروه دوم: سیدر داخل واژنی به مدت 12 روز و تزریق 400 واحد بین الملل PMSG در روز آخر. در گروه سوم : دو ز تریق 2.5 میلی لیتری پروستاگلندین به فاصله 11 روز. از هر گروه تیمار 4دوره خونگیری انجام پذیرفت. خونگیری در هر سه گروه به ترتیب، خون گیری اول(پایان همزمانی،قبل از قوچ اندازی )، خونگیری دوم(بعد از قوچ اندازی)، خونگیری سوم(حین دوره) و خونگیری چهارم(پایان دوره) میباشد. نمونه خونهای گرفته شده بعد از جدا کردن سرم و منجمد کردن، در آزمایشگاه توسط کیت مخصوص مورد آزمایش قرار گرفتند . همچنین در هر گروه تقسیم بندی میشها بر اساس تعداد زایش نیز صورت گرفت. نتایج نشان داد در بره میشها، مشخص شد که میانگین پروژسترون گروه اسفنج در مقایسه با گروه سیدر در پایان همزمانی و قبل از قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری می باشند (0/05>p). این اختلاف در پایان دوره نیز مشاهده می گردد. همچنین در یک شکم زایش ها، مشخص شد که میانگین گروه اسفنج در مقایسه با گروه PG در پایان همزمانی و قبل از قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری میباشند. همچنین در گروه بیش از یک شکم زایشها، مشخص شد که میانگین گروه اسفنج در مقایسه با گروه سیدر و PG در پایان همزمانی و قبل از قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری می باشند (0/05>p). در بررسی های انجام شده در مقایسه میانگینهای استروژنی هرسه گروه فقط در یک شکم زایشها، میانگین گروه اسفنج در مقایسه با گروه سیدر در زمان قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری میباشند(0/05>p).

کلیدواژه ها:

استروژن ، پروژسترون ، همزمانی ، میش ، هورمون