بررسی اثرات پتانسیل اسمزی پلی اتیلن گلایکول (PEG) وتیمار پیش سرما بر خصوصیات جوانه زنی و رشدگیاهچه های جمعیت های مختلف گونه Satureja bachtiarica

در این تحقیق، به منظور بررسی اثر پتانسیل اسمزی در مرحله جوانه زنی بذر در 2 جمعیت گونه Satureja bachtiarica با منشاء سمیرم 2 و پیرانشهر آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در ژرمیناتور در شرایط استاندار جوانه زنی انجام گرفت. تیمارهای مورد استفاده تیمارپیش سرما وسطوح مختلف پتانسیل اسمزی ناشی از غلظت های پلی اتیلن گلایکول 6000(PEG) دالتون در 5 سطح ( 0 و 0/3- و 0/6- و 0/9- و 1/2 مگاپاسگال) بودند. فاکتورهای مورد اندازه گیری درصد جوانه زنی ، سرعت جوانه زنی ،نسبت طول ریشه به ساقه چه، طول گیاهچه ، شاخص بنیه بذر، وزن تر گیاهچه بود. نتایج نشان داد که اثر جمعیت برای طول گیاهچه ودرصد جوانه زنی در سطح 5% ≤ P معنی دار شد. اثر پتانسیل اسمزی در کلیه صفا ت به شاخص بنیه بذر معنی دار گردید واثر جمعیت درپتانسیل اسمزی در کلیه صفات معنی دار نگردید. در تیمارهای 0/9- و 1/2- مگا پاسگال بذور جمعیت ها دارای درصد وسرعت جوانه زنی بودند ولی استقرار پیدا نکردند. با افزایش غلظت اسمزی میانگین کلیه صفات روند کاهش نشان داد در حالی که طول ریشه چه به ساقه چه روند افزایشی داشت. نتایج نشان داد که اثر پیش سرما در بیشتر صفات جوانه زنی جمعیت ها در مقایسه با تیمارشاهد و بویژه تیمارهای پتانسیل اسمزی بیشتر بود. در بین دو جمعیت مرزه بختیاری، جمعیت پیرانشهر در اکثر تیمارهای اسمزی از لحاظ دارا بودن بیشترین خصوصیات مورد آزمایش نسبت به جمعیت دیگر دارای برتری بود و به عنوان یک جمعیت مناسب معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

PEG6000 ، Satureja bachtiarica ، جوانه زنی ، بنیه بذر ، پتانسیل اسمزی ، سرما