ارزیابی شاخص های تحمل به شوری در 20 ژنوتیپ گندم نان

به منظور ارزیابی شاخص های تحمل به شوری در 20 ژنوتیپ گندم نان ، آزمایشی در سال زراعی 1388 به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در دو مکان اجرا شد . مکان اول مزرعه مرکز تحقیقات ملی شوری یزد واقع در شهر یزد ( EC آب و خاک به ترتیب 3/5 و 4/5) و مکان دوم مزرعه تحقیقاتی میلشبار واقع در شهرستان اردکان بود ( EC آب و خاک به ترتیب 10/2ds/m و 11/9ds/m) تیمارهای آزمایشی شامل 12 ژنوتیپ روشن، سرخ تخم، کارچیا، ماهوتی، گاسپارد، مغان- 3 ، ارگ، آرتا، شعله، سیستان، شتردندان، بولانی و 8 لاین امیدبخش KRL-4 و Mv-17 و N-83-3 و 107-PR-87 و S-78-11 و 139-PR-87 و SNH-9 و PR-87-140 بود. نتایج تجزیه واریانس عملکرد دانه و اجزای عملکرد در دو محیط شاهد و شوری، وجود تنوع ژنتیکی در عملکرد را دو محیط دارا بودند. برای ارزیابی تحمل به شوری ژنوتیپ ها از شاخصهای حساسیت به تنش (SSI)، میانگین هارمونیک (HM)، شاخص تحمل (Tol)، شاخص تحمل به تنش (STI)، میانگین هندسی بهره وری (GMP)، شاخص بهره وری متوسط ( MP) استفاده شد.شاخصهای STI و MP و GMP و HM مناسبترین شاخصها جهت تعیین میزان تحمل به شوری شناخته شدند . شاخصهای مذکور بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه در شرایط شاهد و شوری داشتند.

کلیدواژه ها:

گندم ، عملکرد دانه ، شرایط شاهد ، شرایط شوری ، شاخص های تحمل به تنش