اثر کودهای آلی و اسید هیومیک بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ

این آزمایش در بهار سال 1392 به منظور بررسی اثر کودهای آلی و اسید هیومیک بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد ساوه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی( RCB ) و در سه تکرار به اجرا در آمد. در این آزمایش صفاتی مانند تعداد دانه در غوزه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر تیمار بر تمامی صفات مورد بررسی از نظر آماری معنی دار گردید، نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بالاترین تعداد دانه در غوزه از مصرف 30 تن در هکتار کود مرغی و به مقدار 25.89 عدد بدست آمد. بالاترین وزن دانه در بوته از مصرف 60 تن در هکتار کود گاوی و به مقدار 5.73 گرم بدست آمد. بالاترین وزن هزار دانه از تیمارهای 60 تن در هکتار کود گاوی و 15 تن در هکتار ورمی کمپوست و به مقدار36.73 و 36.02 گرم بدست آمد. بالاترین میزان عملکرد دانه از تیمار مصرف 5 لیتر در هکتار اسید هیومیک و به مقدار 3736 کیلوگرم در هکتار بدست آمد نتایج این تحقیق نشان داد که اسید هیومیک اثر معنی داری بر عملکرد دانه و روغن در این تحقیق داشته است و برتری عملکرد در این تیمار به دلیل اثر این تیمار بر مهم ترین صفت مرتبط با عملکرد مانند وزن هزار دانه بوده است. با توجه به نتایج می توان گفت که اسید هیومیک با تعدیل اثرات شوری در خاک و با کمک به جذب عناصر ریز مغذی و افزایش باروری خاک سبب رشد و اندام های مرتبط با عملکرد نموده و سبب افزایش عملکرد دانه و روغن گردیده. با توجه به نتایج عملکرددانه و روغن و با توجه به هوای گرم و خشک منطقه و شوری آب و خاک منطقه مصرف 30تن در هکتار کود مرغی در زراعت گلرنگ در منطقه ساوه توصیه نمی گردد.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، کود گاوی ، کود گوسفندی ، کود مرغی ، ورمی کمپوست ، اسید هیومیک