نهادینه شدن مشارکت کشاورزان در سازمانهای محلی شالوده توسعه پایدار کشاورزی ( مطالعه موردی روستای جعفرآباد،شهرستان ورامین)

نهادینه شدن مشارکت کشاورزان در سازمانهای محلی شالوده توسعه پایدار کشاورزی به سرعت در حال تبدیل به یک پارادایم جدید در بحث های سیاست توسعه پایدار کشاورزی می باشد.تحقیق حاضر با هدف بررسی مشارکت کشاورزان در سازمان های محلی صورت گرفته است. روش این تحقیق کیفی و از نوع مطالعه موردی است. در این مطالعه داده های کیفی شامل جملات مستقیم از مردم درباره تجربیاتشان، دیدگاه ها، احساسات و دانش آنهاست که از طریق مصاحبه ها، یادداشت جزئیات فعالیت ها، رفتارها و اقدامات مردم، مشاهده اسناد جمع آوری گردیده است. تکنیک مورد استفاده جهت جمع آوری داده تشکیل جلسات بحث گروهی به صورت مشارکتی بوده است. اعتبار تحقیق حاضر، ازطریق استفاده از محققان چند گانه، منابع چند گانه و یا روش های چندگانه و در میان گذاشتن نتایج تفسیرها با افراد مصاحبه شده یا مشاهده شده، اقامت درمکان تحقیق دریک دوره زمانی، تقاضا از همتایان برای پیشنهاد درباره یافته های بدست آمده، درگیرشدن مشارکت جویان درتمام مراحل تحقیق وتبیین فرضیات محقق تقویت و تعیین گردیده است. بر اساس نتایج حاصله، رسانه های عمومی وشورای روستا ازعمده ترین منابع اطلاع رسانی برای ایجاد بستر مشارکت روستائیان می باشند. درحالیکه مرکز خدمات روستایی به عنوان آخرین منبع اطلاع رسانی از سوی ساکنان روستا جهت عامل مهم در ایجاد بستر مشارکت معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، توسعه روستایی ، توسعه پایدار کشاورزی ، سازمانهای محلی