گزینش ژنوتیپ های جو تحت شرایط قطع آبیاری انتهای فصل در منطقه میاندوآب

به منظور ارزیابی تیمار قطع آبیاری انتهای فصل بر 20 لاین های پیشرفته جو، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط آبیاری نرمال و قطع آبیاری در مرحله قبل گلدهی در منطقه میاندوآب انجام گردید. برایارزیابی واکنش لاین ها نسبت به تنش از شاخص های مختلف تنش رطوبتی استفاده گردید. با توجه به واکنش مختلف لاین ها به قطع آبیاری در ارتباط با بارندگی های فصلی که طی چند سال اخیر متناوباً زراعت جو را تحت اثر منفی خود قرار دادهاست از تجزیه های آماری واریانس، تجزیه همبستگی و GGE Biplot برای تحلیل اطلاعات و تشخیص بهترین شاخص و متحمل ترین ژنوتیپ ها به کمبود یا افزایش آب بیش از حد گیاه در زمان گلدهی استفاده شد. نتایج بررسی نشان داد که ژنوتیپ های 15، 9، 20 و 7 نا پایدارترین ژنوتیپ ها از نظر میانگین عملکرد در هر دو شرایط و ژنوتیپ های 2، 9 و 20 متحمل ترین ژنوتیپ ها در شرایط قطع آبیاری و ژنوتیپ های 2، 11 و 19 پر پتانسیل ترین ژنوتیپ ها از نظر تولید عملکرد در شرایط نرمال آبیاری بودند. ژنوتیپ 2 با توجه به تولید حداکثری در هر دو شرایط مناسب ترین لاین امید بخش معرفی شد که توسط شاخص های MP ، GMP STI قابل غربال شدن گزارش گردید. در پایان با توجه به عکس العمل منفی اکثر ژنوتیپ ها به آبیاری اضافی آخر، حذف نوبت های آخر آبیاری بر خلاف عرف منطقه در سال های قبل و استفاده از ارقام جدید با پاسخ خنثی به آبیاری اضافی یا قطع آبیاری انتهای فصل توصیه گردید.

کلیدواژه ها:

جو ، شاخص های مقاومت به تنش ، قطع آبیاری انتهای فصل