بررسی اثر استرس بر ترشح گالانین در رتهای تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی

مقدمه: گالانین یک هورمون دخیل در اشتها و بالانس انرژی می باشد به طور ی که ، تزریق آن به هسته های درگیر در تغذیه، غذا خوردن را تحریک می کند. از طرف دیگر بالانس انرژی منفی با افزایش سطح اپینفرین و کورتیزول همراه است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر اپینفرین و کورتیزول بر ترشح گالانین در رتهای تغذیه شده توسط سطوح مختلف انرژی می باشد. روش: 45 عدد رت نر نژاد ویستار ( 350 - 300 گرم، 15 رت در هر گروه) با سطوح انرژی 100 %، 50 % و 25 % به مدت 10 روز تغذیه شدند. سپس رت ها به مدت 48 ساعت تحت گرسنگی مطلق قرار گرفتند. حیوانات تحت عمل کانولاسیون در سرخرگ کاروتید به منظور تزریق و جمع آوری نمونه های خونی قرار گرفتند. رتها در هر گروه به ترتیب ( 3μg Ep/Kg BW ) یا ( 3μg Cor/Kg BW ) و مخلوط اپینفرین و کورتیزول دریافت کردند ( mg in 0.1 ml PBS 1 ). نمونه های خونی در زمانهای قبل، 30 ، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق جمع آوری و میزان گالانین پلاسما اندازه گیری شد. یافته ها: تنها تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول در رژیم 50 % و 100 % سطح گالانین را به طور معنی داری کاهش داد.( 0.05<=P ).بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول منجر به کاهش معنی دار گالانین در رژیم های 50 % و 100 % می شود در حالی که بر گالانین رتهای تغذیه شده با رژیم 25 % اثری ندارد. این مطالعه اثرات سینرژیسم اپینفرین و کورتیزول را بر هورمون گالانین نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

گالانین ، کورتیزول( Cor) ، اپینفرین (Ep)