تاثیر عوامل محیطی بر روابط غذایی بین زئوپلانکتون ها در تالاب بین المللی قوری گؤل، آذربایجان شرقی

زئوپلانکتون های آب شیرین، شامل انواع مژکداران غیرانگلی، روتیفرها و سخت پوستانی هستند که حساسیت بالایی نسبت به تغییر فاکتورهای محیطی دارند؛ در پژوهش حاضر نظر به اهمیت روز افزون زئوپلانکتون ها در آزمایش های مربوط به مطالعات لیمنولوژی، هیدروبیولوژی و توکسیکولوژی؛ تاثیر عوامل محیطی بر روابط غذایی بین گونه های مختلفزئوپلانکتون در تالاب بین المللی قوری گؤل، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور نمونه برداری زئوپلانکتون ها به صورت فصلی از 3 ایستگاه در طول تالاب از عمق 15 سانتی متری از سطح آب، طی چندین مرحله تکرار انجام شد و در هر بار نمونه گیری فاکتورهای محیطی نظیر دمای آب و هوا، DO, PH و TDS برای هر ایستگاه اندازه گیری شد. مشاهده شد علیرغم فتوسنتز و تولید اکسیژن توسط فیتوپلانکتون ها؛ افزایش تراکم آنها منجر به ایجاد کدورت آب می شود اما با حضور زئوپلانکتون ها و تغذیه آن ها از فیتوپلانکتون ها و جلبک ها این آلودگی از بین رفته و نوعی حالت پایدار در تالاب ایجاد می گردد. در فصل بهار پروتزوئرها بیشترین تنوع و تراکم را در بین زئوپلانکتون ها دارند اما با افزایش دمای آب و هوا در فصلتابستان از نظر رقابت غذایی روتیفرها و آرتروپودا جایگزین پروتوزوئرها می شوند . براساس یافته های پژوهش، دافنی و سیکلوپس بیشترین میزان تراکم را در فصل تابستان دارند و سیکلوپس ها به علت داشتن آرواره در رقابت غذایی به سرعت جایگزین دافنی های می شوند. این در حالی است که دافنی از مهمترین منابع غذایی با ارزش در صنعت پرورش آبزیان است و سیکلوپس به دلیل داشتن پوسته ی سخت و ناقل بودن انگل ها دشمن لارو ماهی ها و قورباغه های پرورشی است .

کلیدواژه ها:

زئوپلانکتون ، روابط غذایی ، فاکتورهای محیطی ، تالاب بین المللی قوی گؤل