بررسی ژن A2 در جدایه های لیشما نیا تروپیکا در ایران

مقدمه و هدف لیشمانیا تروپیکا عامل بیماری لیشمانیوز پوستی و همچنین لیشمانیوز احشایی در ایران است. ژن A2 یکی از عوامل اصلی مسئول احشایی شدن لیشمانیا دونووانی و لیشمانیا اینفانتوم است. اطلاعی درباره فیزیوپاتولوژی ژن A2 در لیشمانیا تروپیکا وجود دارد. هدف از این مطالعه، بررسی این ژن در لیشمانیا تروپیکا پوستی و مقایسه آن با جدایه احشایی لیشمانیا تروپیکا می باشد. مواد و روش ها جدایه های لیشمانیا تروپیکا در شرایط آزمایشگاهی کشت داده شدند و گونه آنها با توالی ITS1 و یا ITS2 تایید شد. هر کدام از جدایه ها به موش BALB / c تزریق شد و دوره بیماری پوستی با ارزیابی ضخامت پهنه پای موشها کنترل شد. احشایی شدن انگل با کشت طحال در فواصل زمانی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه اطلاعات ما نشان داد که برخی از جدایه های لیشمانیا تروپیکا به طور عمده در بافت های پوستی رشد می کنند در حالی که برخی دیگر از جدایه های لیشمانیا تروپیکا از بافت پوستی به طحال و کبد انتشار پیدا می کنند. ژن A2 در اینجدایه های لیشمانیا تروپیکا با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای ژن A2 تکثیر داده شدند. نتیجه تکثیر قطعات در جدایه های پوستی و جدایه های احشایی متفاوت بود. نتیجه تفاوت در ژن A2 در بین جدایه های لیشمانیا تروپیکا پوستی در مقایسه با جدایه احشایی آن وجود دارد. مطالعات بیشتر برای شناخت نقش ژن A2 در لیشمانیا تروپیکا مورد نیاز است .

کلیدواژه ها:

لیشمانیا تروپیکا ، موش BALB ، c ، احشایی شدن ، ژن