اعمال الگوریتم جایابی قطب تکمیل یافته جهت پایدارسازی توابع گویای المان های وابسته به فرکانس حالت گذرای شبکه در مطالعات سیستمی

مدلسازی مؤلفه های وابسته به فرکانس یک سیستم قدرت برای استفاده در مطالعات حالت های گذرای الکترومغناطیسی معمولاً بر اساس محاسبه یک تابع گویایی می باشد که رفتار حوزه فرکانس بدست آمده را می تواند بازتولید کند. مدلسازی منطقی می تواند براحتی ازطریق الگوریتم جایابی قطب که به روش Vector Fitting (برازش برداری)معروف است صورت پذیرد. این روش علاوه بر کاربردهایزیادی که در شبیه سازی حالت های گذرا در سیستم های قدرت به مانند مدلسازی باند عریض کابل، خطوط انتقال و ترانسفورماتورهای قدرتدارد، می تواند در زمانی که با یک برداری از پاسخ ها درگیر هستیم بعنوان یک راهکار بالقوه، همه درآیه های بردار را با استفاده از یک مجموعه قطب مشترک تقریب بزند. در این مقاله از روش برازش برداری تکمیل یافته استفاده شده که علاوه بر تقریب دقیق، تعداد تکرارها را برای رسیدن به همگرایی کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

، Vector Fitting ، الگوریتم جایابی قطب ، پسیو بودن ، حالت های گذرا