بررسی اثر افزایش تعداد کانالهای دردسترس کاربران بر گذردهی شبکههایرادیوشناختی

امروزه، با توجه به رشد بیرویه استفاده از فنآوریهای بیسیم، مفهوم رادیوشناختی با هدف بهرهوری پویا از منابع رادیویی دردسترس - بهعنوان یک الگوی جدید مخابراتی مطرح میشود. ایده اصلی شبکههای رادیوشناختی برپایه قابلیت ارزیابی محیط اطراف و پردازش اطلاعات بهدست آمده است. بنابراین، این شبکهها قادرهستند از طیفهای فرکانسی بدون استفاده سایر شبکهها برای برقراری ارتباط استفاده کنند. با افزایش تعداد کانالهای دردسترس کاربران یک شبکه رادیوشناختی چندکاناله تکرادیویی، اگرچه ارسال بستههای اطلاعاتی با اتصال به کانال- های دردسترس بیشتری صورت میگیرد؛ اما این امر منجر به افزایش دورهی زمانی ترافیک چندپخشی و در نتیجه کاهش گذردهی شبکه می-شود. در این مقاله، دورهی زمانی ترافیک چندپخشی در یک شبکه رادیوشناختی چندکاناله تک رادیویی از طریق زمانبندی چندپخشی مناسب به طور قابل توجهی کاهش مییابد. این مهم، ابتدا با بهرهگیری از روشهای مشارکتی در بین کاربران شبکه و همچنین ویژگی همهپخشی در شبکههای بیسیم امکانپذیر شده است. سپس، با اختصاص رادیوهای چندگانه برای هر کاربر شبکه به آنها اجازه میدهیم تا با ارسالها و دریافتهای همزمان به کاهش زمان ارسال اطلاعات کمک کنند.

کلیدواژه ها:

شبکههای رادیوشناختی ، رادیوهای چندگانه ، زمانبندی چندپخشی ، ویژگی همه پخشی در شبکههای بیسیم -