کاربرد الگوریتم ژنتیک در تعیین توان موتور الکتریکی جهت حرکت یک ارتز

در سال های اخیر ارتزهای فعال گوناگونی برای معلولیت های مختلف طراحی شده است. یکی از این نوع ارتزها، ارتزهای فعال پا می باشد. وظیفه ی اصلی این ارتز اعمال نیرو و گشتاورهای مناسب به پای فرد است. برای این منظور تعیین توان موتور الکتریکی مورد استفاده در ساختمان ارتز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله سعی بر آن داریم با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک توان و گشتاور بهینه جهت حرکت یک ارتز پیشنهادی را بدست آوریم. نتایج بدست آمده از این تحقیق کارکرد مناسب این الگوریتم را جهت دستیابی به توان بهینه ی موتور الکتریکی به همراه داشت. می توان نتیجه گرفت برای حرکت مکانیزم طراحی شده در این مقاله، با توجه به داده های مسیله و نمونه ی مرجع گشتاوری در حدود 13 نیوتن- متر لازم است که با درنظر گرفتن نامعینی های ساختاری و ناساختاری، مقدار بالاتری را برای گشتاور موتور در طراحی و ساخت درنظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

ارتز فعال ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی ، پا