تاثیر کاربرد زئولیت با مقادیر مختلف در کنترل پایداری بتن خودتراکم

بتن خودتراکم از جمله بتن های توانمندی است که در دهه اخیر مطالعات و پژوهش های فراوانی در رابطه با خواص و عملکرد این بتن توسط محققین مختلف گزارش شده است ولی علی رغم مطالعات گسترده در این خصوص شواهد حاکی از آن است که استفاده از این بتن در ایران آن چنان که مطالعات در این زمینه رشد داشته است استفاده از آن رشد را نشان نمی دهد. به نظر می رسد یکی از عوامل تاثیر گذار بر عدم استقبال اجرای بتن خودتراکم در ایران حساسیت بالای این بتن برای حفظ پایداری می باشد بدین منظور در تحقیق حاضر به مطالعه آزمایشگاهی در رابطه با تاثیر استفاده از زئولیت برای حفظ پایداری بتن خودتراکم پرداخته شد. بدین منظور 8 مخلوط با دو نسبت آب به مواد پودری (0/34 و 0/54) و مقادیر 5، 10 و 15 درصد زئولیت که به صورت وزنی جایگزین سیمان شد و همچنین مخلوط فاقد زئولیت پیش بینی شد و آزمایش های بتن خودتراکم در حالت تازه از قبیل جریات اسلامپ، T50 ، قیف V، حلقه J و ستون جداشدگی انجام شد . نتایج حاکی از آن است که در طرح های حاوی زئولیت بتن نسبت به طرح های فاقد زئولیت بهبود قابل توجهی یافته است.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، زئولیت ، پایداری