ارزیابی میزان تاثیر بزرگی شتابنگاشت مقیاس شده بر منحنی آسیب پذیری قابهای خمشی بتنی

امروزه در چارچوب طراحی بر اساس عملکرد، منحنی های آسیب پذیری مهمترین ابزار در تعیین خسارت ناشی از زلزله محسوب می گردند و بصورت احتمال تجاوز برای حالات عملکردی در سطوح مختلف خرابی به ازای شدت های مختلف شاخص شدت زلزله قابل تعریف می باشند و روشهای مختلفی برای تولید آنها موجود است. صرفنظر از روش انتخاب شده، نکته مهم در تولید منحنی های آسیب پذیری این است که بزرگی شتابنگاشت های مورد استفاده در تعیین این منحنی، می توانند تاثیرات قابل ملاحظه ای بر خواص آنها داشته باشد. با چنین هدفی، در این تحقیق به ارزیابی میزان تاثیر بزرگی شتابنگاشت مقیاس شده بر منحنی آسیب پذیری قابهای خمشی بتنی پرداخته شده است و ارتباط بین منحنی آسیب پذیری با بزرگی شتابنگاشت های مورد استفاده در محاسبه آنها تعیین شد. برای این منظور و پس از طراحی سه قاب خمشی بتنی ویژه با تعداد طبقات 3، 9 و 12 به گونه ای که نشانگر ارتفاعات مختلف باشند، قابها در محیط نرم افزاری Opensees با قابلیت رفتار غیرخطی مدل شدند. سپس چهار گروه بیست عددی از شتابنگاشت با مشخصات بزرگی های مختلف که دارای شرایط ساختگاهی یکسان بودند انتخاب و در قالب یک تحلیل دینامیکی افزاینده بر سه قاب مدل شده اعمال گردیدند و از نتایج آنها در تعیین منحنی های آسیب پذیری استفاده شد. نتایج حاصل تائید کننده فرض اصلی این تحقیق یعنی وابسته بودن منحنی های آسیب پذیری به بزرگی شتابنگاشت بود و مهمترین نتیجه این تحقیق را می توان بدین شکل بیان نمود که با افزایش ارتفاع قاب خمشی بتنی یعنی نرم شدن و افزایش زمان تناوب آن، آسیب پذیری پیشبینی شده از شتابنگاشت های بزرگ افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

بزرگی زلزله ، شتابنگاشت ، مقیاس کردن ، منحنی آسیب پذیری ، قاب خمشی بتنی