مقایسه تطبیقی تغییر ساختار شکست در پروژه های نفت و گاز با استفاده از روش تاپسیس فازی

این پژوهش به منظور مقایسه تطبیقی تغییر ساختار شکست در پروژه های نفت و گاز انجام شده است.تحقیق حاضر از لحاظ ماهیت جزء مطالعات کمی و از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر گروه اصلی پیمانکار، مشاور محقق و کارفرماهای پروژه های نفت و گاز می باشند که با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند و مورد بررسی قرار خواهند گرفت. با توجه به مجموع مطالب فوق الذکر در این پژوهش تلاش خواهد شد تا میزان تناسب بهره برداری و کارایی استانداردهای مختلف مدیریتی براساس ماهیت یا نوع و پیچیدگی پروژه های عمرانی به صورت عملی در کشور مورد بررسی و ارزیابی مناسب قرار گیرد و پس از تعیین نقاط قوت و ضعف آن، با استفاده از روش تصمیم گیری چندمعیاره تحلیل تاپسیس و نظرات خبرگان، تطابق پذیری این استانداردها در پروژه های نفت و گاز داخل کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و درنهایت با بررسی میزان و نحوه بکارگیری این استانداردها در مدیریت پروژه های عمرانی، راهکارهایی مفید و قابل استفاده جهت بهبود وضعیت مدیریتی این پروژه ها در کشور ارائه گردد. با مقایسه استانداردهای شایستگی مدیریت پروژه با استفاده از روش تاپسیس و نتایج حاصل از آن مشاهده شد که استاندارد PMBOK با مقدار 0.48 بهترین گزینه و پس از آن به ترتیب استانداردهای PRINCE2 و OPM در اولویت های بعدی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

ساختار شکست ، پروژهای نفت و گاز ، تاپسیس فازی