تاثیر رزین ا ستایرن- بوتیل آکریلات بر ناتراوایی بتن و مقاومت فشاری

بتن ناتراوا در ساخت و ساز لوله های آب و فاضلاب کاربرد وسیعی دارد. در این مقاله نوعی از مواد افزودنی جهت کاهش تراوایی بتن، مورد بررسی قرار می گیرد. تراوایی بتن عبارت است از زمانی که یک مایع، با فرض غیر قابل تراکم بودن وکاملا گرانرو بودن، به بتن نفوذ کرده و آن را اشباع کند. در این تحقیق مایع مزبور آب می باشد. سوالات تحقیق: سوال اساسی در این مقاله این است که رزین استایرن- بوتیل آکریلات بر ناتراوایی بتن چه تاثیری می گذارد و آیا این افزودنی برمقاومت فشاری نیز اثر می گذارد یا خیر؟ روش تحقیق: در این تحقیق جهت ناتراوا شدن بتن، ماده رزین استایرن – بوتیل آکریلات با درصدهای مختلف به بتنتولید شده با 2 طرح اختلاط متفاوت اضافه شده است ونمونه های مکعبی شکل در 2 نوع شرایط مختلف نگه داری شده اند. سپس تراوایی و مقاومت آنها اندازه گیری شده و مورد بحث قرار گرفته است.نتیجه گیری: آزمایش ها ی انجام شده نشان دادند که با افزودن این ماده ، تراوایی بتن به طور چشمگیری کاهش می یابد . درعین حال افزودن رزین استایرن – بوتیل آکریلات علاوه برکاهش تراوایی، باعث کاهش مقاومت فشاری در طرح اختلاط اول و افزایش مقاومت فشاری در طرح اختلاط دوم می گردد . در تحقیق حاضر نشان داده شده که می توان با استفاده از طرح اختلاط دوم و افزودن رزین استایرن -بوتیل آکریلات علاوه بر کاهش تراوایی مقاومت فشاری قابل قبولی نیز به دست آورد

کلیدواژه ها:

بتن ناتراوا ، مواد افزودنی ، رزین استایرن – بوتیل آکریلات ، مقاومت فشاری