اثر جریان سد برآلودگی فلزات سنگین درحواشی سد زاینده رود

از قرن گذشته تا به امروز فعالیتهای انسانی مثل ساخت سدها، اثرات جدی مثل تغییر کانال و ریزش کیفیت آب و تخریب اکوسیستم را به دنبال داشته است. فلزات سنگین اجزای طبیعی تشکیل دهنده ی پوسته ی زمین هستند ولی فعالیتهای انسانی، چرخه ی زمین شیمی و بیوشیمیایی تعادل این فلزات را برهم زده و باعث انتشار آنها درمحیط زیست میشود.مواد و روش: نمونهبرداریهای انجام شده از رسوبات سد زاینده رود، در 110 کیلومتری غرب شهر اصفهان بین طول جغرافیایی 50˚ 44ˊ 18˝ و 4˝ 36ˊ 50˚ شرقی و عرض جغرافیایی 32˚ 43ˊ 34˝ و 32˚ 43ˊ 5˝ شمالی به صورت دو ایستگاه به فاصله 50 متر و در اعماق 5، 10، 30 سانتیمتر انجام شده است. مقادیر pH و EC نمونه های آب و رسوب اندازه گیری شده و میانگین سرب و کادمیوم آنها محاسبه شد. دبی آب نیز در محل نمونه برداری مورد محاسبه قرار گرفت. بافت خاک نمونه ها نیز اندازه گیری شد. کلیه ی تجزیه و تحلیلهای آماری با استفاده از نرم افزارSAS1 انجام گرفت. نتایج نشان میدهد که در ایستگاه اول، عمق 5 سانتیمتر با عدد 30/25 دارای بیشترین مقدار سرب بوده که اختلاف معناداری بین اعماق وجود دارد ولی در ایستگاه دوم عمق 10 سانتیمتر با مقدار 27/57 ضمن داشتن اختلاف معنادار، سرب بیشتری را دارد. میزان کادمیوم تمامی اعماق، در ایستگاه دوم نسبت به ایستگاه اول با اختلاف معناداری بیشتر است. مقدار میانگین سرب و کادمیوم بین اعماق مختلف، در عمق 5 سانتیمتر با مقادیر به ترتیب 25/125 و 0/67 بدون اختلاف معنادار، مقدار بیشتری دارد. با مطالعه نتایج میتوان دریافت که تخلیه مخازن سد در میزان غلظت فلزات سنگین در رسوبات تاثیر مستقیم دارد. با ادامه دار شدن در معرض رسوب قرار گرفتن، رطوبت و افزایش اکسیژن غلظت فلزات سنگین در آ6ب کاهش و در رسوبات افزایش مییابد. بنابراین میتوان با کاهش میزان آب و انحلال فلزات در رسوبات از آلودگی آبها جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

جریان آب ، آلودگی آب ، فلزات سنگین ، سد