مطالعه و برآورد انرژی خورشیدی در استان گلستان با استفاده از داده های ماهواره ای

تامین انرژی پایدار جهت رسیدن به توسعه پایدار از مباحث مهم در توسعه کشورها به شمار میاید. بدین منظور کشورهای مختلف اعم از پیشرفته و در حال توسعه سعی دارند با ایجاد تنوع در استفاده از منابع انرژی وابستگی خود را به یک حامل انرژی کاهش دهند. ایران به سبب قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی خاص دارای تنوع زیاد آب و هوایی است و پتانسیل بالایی از نظر انرژیهای تجدید پذیر دارد. همچنین استان گلستان دارای دشتهای وسیعی میباشد و میزان ساعت آفتابی سالانه در مناطق شمالی استان گلستان در حدود 2600 تا 2800 ساعت و میزان تابش خورشیدی کل سالانه این مناطق در محدوده 1500 تا 1800 کیلووات ساعت بر متر مربع میباشد. بنابراین بررسی و پتانسیل سنجی استفاده از انرژی خورشیدی در استان گلستان بسیار مهم و ضروری میباشد. با توجه به کمبود تعداد ایستگاه های تابش سنجی در امروزه در دنیا از روشهای مختلفی برای برآورد تابش خورشیدی استفاده میشود که عبارتند از روشهای تجربی و استفاده از مدلهای آماری و مدلهای دینامیکی میباشد. همچنین معیارهای مهم دیگری نیز وجود دارند که دسترسی به آنها از طریق علم سنجش از دور یا هواشناسی میسر میباشد. به عنوان مثال، مناطق انتخابی جهت مزارع خورشیدی بایستی دارای کمترین تعداد روز ابرناکی و همچنین گرد و غبار باشند که تشخیص این موضوع از طریق داده های هواشناسی و تلفیق آن با تصاویر ماهواره ای امکان پذیر است. در این مقاله از داده های تابش ایستگاه های هواشناسی استان و داده های ماهواره هواشناسی جئوس(GEOS5) 5 سازمان فضایی ناسا برای بررسی انرژی تابش خورشیدی در نقاط مختلف استان استفاده شده است. بررسیهای آماری نشان دهنده دقت بالای خروجی داده های ماهواره ای در تخمین تابش ایستگاه های استان میباشد. بنابراین میتوان با استفاده از این داده ها و تصحیح خطای آن با استفاده از داده های واقعی، میزان انرژی خورشیدی قابل حصول خورشیدی در کلیه نقاط استان گلستان را برآورد نمود.

کلیدواژه ها:

تابش ، انرژی خورشیدی ، سنجش از دور ، استان گلستان