کاربرد گیاه پالایی در حذف آلاینده ها

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,106

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCNRM02_096

تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1398

چکیده مقاله:

روش های متداول پالایش خاک ها و آب های آلوده به فلزات سنگین، نیاز به زمان طولانی و نیروی کار زیاد داشته و در عین حال باعث تخریب ساختمان و ساختار گیاهی خاک میشود. باشد. در سال های اخیر دانشمندان و مهندسان به دنبال روشهای موثری هستند که در آنها از میکروارگانیسم ها و گیاهان زنده برای پالایش مناطق آلوده استفاده شود. از جمله این فناوری ها گیاه پالایی است که طی آن، آلودگی ها از طریق تجزیه مستقیم، پالایش غیر مستقیم و جذب از خاک یا آب و تغلیظ در ناحیه یا بافت گیاه تصفیه میشود. در واقع گیاه پالای با استفاده از مهندسی گیاهان سبز شامل گونه های علفی و چوبی برای برداشت مواد آلاینده از آب وخاک و یا کاهش خطرات آلاینده های زیست محیط نظیر فلزات سنگین، عناصر کمیاب، ترکیبات آلی و مواد رادیو اکتیو به کار برده میشود. این فناوری و دوستار محیط زیست مقرون به صرفه، از لحاظ زیبایی خوشایند، مطلوب برای موجودات زنده خاک، افزایش دهنده ی تنوع زیستی ومنشا یافته از انرژی خورشید است واز همه مهمتر آنکه فناوری گیاه پالایی قادر به حفظ حاصلخیزی خاک حتی پس از زدودن فلزات میباشد. بیشتر آزمایش های گیاه پالایی در مقیاس آزمایش گاه در محیط هیدروپونیک انجام وفلزات سنگین به آنها داده شده است در حال که محیط خاک کاملا متفاوت است. بسیاری از گیاهان هنوز شناخته نشده اند که باید شناخته شوند. بهینه سازی فرایند جذب فلزات سنگین توسط گیاه و مصرف مناسب بیومس تولید شده باید مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد، تا نتایج آزمایشگاهی با عمل و واقعیت همخوانی داشته باشد. در مقاله حاضر مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه ی فناوری گیاه پالایی و معرفی آن بهعنوان یک تکنیک زیستی به منظور حذف آلاینده ها خواهیم پرداخت.

نویسندگان

زهرا نورالهی

دانشجوی کارشناسی ارشد مرتع و آبخیز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبد کاووس،

معصومه فراستی

استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبد کاووس،

علی نخزری مقدم

استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبد کاووس