برآورد دبی اوج سیل در دوره بازگشت های مختلف (حوزه آبخیز بانرحمان،استان ایلام)

با توجه به اینکه اکثر حوزه های آبخیز کوچک به طور معمول فاقد ایستگاه هیدرومتری یا دارای نواقص آماری میباشند، نیاز به انتخاب روشهای مناسب با توجه به شرایط و خصوصیات حوزه هاست. بدین منظور روشهای متعددی از جمله روشهای مبتنی بر سطح حوزه توسط محققین ارائه شده است. این فرمولها معمولا به صورت روابطی هستند که از مساحت حوزه به عنوان متغیر استفاده میکنند. تحقیق حاضر در حوزه آبخیز بانرحمان با هدف بررسی چندین روش تجربی برآورد دبی اوج سیل و انتخاب مناسب ترین روش برای منطقه انجام گرفت. در این تحقیق برای برآورد دبی اوج سیل از روش مانینگ با استفاده از بازدیدها و اندازه گیریهایی در منطقه و جداول مربوطه بدست آمده و با روشهای تجربی فولر، مک مت مقایسه گردید. دبی مناسب که با روش تجربی به دست آمده است از بین روشهای مورد استفاده با روش مکمت نزدیکتر است. بنابراین از بین روش های مذکور، روش مکمت برای برآورد دبی اوج سیل در حوزه های مشابه پیشنهاد میگردد.

کلیدواژه ها:

دبی حداکثر سیلاب ، روش مانینگ ، روش فولر ، روش مکمت