بازتاب عناصر زبانی و بیانی سبک هندی در اشعار صیدی تهرانی

میرصید علی صیدی تهرانی (متوفی 1069 ه.ق) از شعرای خوش ذوق قرن یازدهم هجری است. وی که در شاعری صیدی تخلص کرده است، از شاعران کم گو، اما خوش قریحه ای ایست، که توانسته در کنار مضامین غنایی، اندیشه و مضامین اجتماعی و اخلاقی را اغلب به صورت اسلوب معادله و تمثیل و کنایه های نو با خلق تصاویر بدیع و تازه ادبی، بیان کند. در این مقاله برآنیم که برای نخستین بار ضمن اشاره به احوال و آثار صیدی، به بررسی مضامین فکری و سبک ادبی اشعار او بپردازیم. برای رسیدن به این هدف، نخست در مقدمه به شرح احوال وی و پیشینه تحقیق اشاره می کنیم و در ادامه به بررسی محورهای فکری – ادبی و زبانی اشعار وی خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

صیدی تهرانی ، سبک هندی ، اصطلاحات عامیانه ، اسلوب معادله ، مضمون سازی